Tylko kota brakuje, ale siedzi pod taboretem.

Pierwszy raz w życiu spędziłem sylwestra w dwóch ciekawych okolicznościach. Pierwsza to w drodze Warszawa – Terespol, a konkretnie gdzieś na granicy, a po drugie nie doświadczyłem zmiany czasy z 23:59 na 00:00 bo granicę przekraczaliśmy o godzinie 23, a na Białorusi była już 1-sza w nocy.

Ta granica ma dla mnie szczególne znaczenie ze względu na pracę mojego Dziadka na nim. Chodzi o przejście w Terespolu. Ostatni raz byłem na nim chyba latem 1991. Nasze auto stało koło okrągłych schodów, przez które można było wejść do pokoju Dziadka. Nigdy nie przekraczałem tej granicy autem, a z okazji nadchodzącej uroczystości byliśmy tylko my, celnicy i jakaś Baba.

1/3 trasy przespałem wtulony w grubą kurtkę i wielki plecak. Na stacji Mińsk Pasażerski, wymieniłem kasę i Pani przez metalowy lufcik dała mi bagatela 2.000.000 rubli białoruskich. W sam raz na dwa bilety relacji Mińsk – Sankt Petersburg. Dwie godziny później leżałem na materacu marząc o sen po drugiej z trzech nieprzespanych nocy.

Po południu pociąg, a tam mam nadzieję, że tak bezproblemowo jak tu uda się kupić bilety na 30-sto godzinną podróż na północ.