Wczoraj wieczorem znalazłem się ponownie, całkiem przypadkiem na Krakowskim Przedmieściu. Z dala dochodziły do mnie modlitewne śpiewy płynące z uroczystości pod Pałacem Prezydenckim. Za dnia zarejestrowałem się na stronie z rowerami miejskimi i chwilę później mknąłem pierwszy raz “moim” Veturilo. Wszak wiosna się w Warszawie spóźnia, jeszcze leży śnieg to rękawiczki na dłoniach i czapka na głowie dały radę. Jechałem szybko tym fajnym srebrnym rowerem i czułem wolność.

Przewieszona moja nowa ukochana torba (kocham torby, szczególnie jak wchodzi do niej aparat) i widok ludzi na tych samych rowerach. Dobrze, że mam pod domem stację z nimi. Na telefonie aplikacja, która pokazuje ile jest w niej wolnych rowerów. Bardzo mi się to podoba. Tak po prostu. Wiosennie.

Sporo małych radości.

Spać! Kawa! Muzyka!