Mam nowe buty. Takie które wydają dźwięk stuknięcia kiedy idę po chodniku. Coś w tym dźwięku jest co trudno mi opisać, trochę taki stan jak podczas słuchania o 12:00 w radiowej jedynce kroków hejnalisty z Krakowa. Drewno. Stukot. Kroki. Proste rzeczy. Ten chodnik w tych czy innych butach wydaje się najlepszym miejscem do delektowania się rzeczywistością. Ja to zwyczajnie kocham.