Wieczorem radio delikatnie sączyło jakąś mądrą dyskusją, której nie pamiętam. Zasnąłem jak dziecko. Za dnia gdzieś po głowie chodził mi jazz, którego słucham tylko wtedy gdy jest coś do zrobienia. Pomaga, wspiera. Myślę też o tej mgle, która zjada drogę szybkiego ruchu.
Czarny notatnik z gumką. Taki jak chciałem. 192 czyste strony.
„Kimkolwiek jesteś, wandalu, zniszczyłeś instalację artysty, która od pierwszego dnia pięknie zrosła się z naszym miastem.
Zniszczyłeś dzieło sztuki, obiekt, który od blisko pół roku wywoływał uśmiech na twarzach tysięcy warszawiaków, przyjezdnych z całego świata, a nawet kibiców.
Nasza tęcza powstała za pieniądze podatnika, a więc również twoje i tobie podobnych. Nie szkoda ci?
Jakiekolwiek były twoje motywy zniszczyłeś symbol pojednania, przyjaźni i tolerancji wspólny wszystkim kulturom, jak ziemia długa i szeroka.
Zniszczyłeś, nieuku znak Przymierza.
Instytut Adama Mickiewicza”
